- ۰ نظر
- ۱۵ مهر ۹۴ ، ۰۳:۲۵
- ۵۱۱ نمایش
Chair design
اولین نمایشگاه طراحی که سه نسل از معماران معاصر در آن مشارکت می کنند و به مدت دو هفته در مجموعه فرهنگی نیاوران برگزار خواهد شد.
صندلی همواره موضوعی ویژه در حوزههای مشترک معماری و طراحی محصول در دوره معاصر بوده است. این نمایشگاه نیز در حقیقت چکیده و ماحصل نگاه نوگرای ۳۰ معمار از سه نسل است که این بار فرصت ارائه آثار، ایدهها و طرحهای خود با موضوع صندلی را یافتهاند.
شاید برای بسیاری تماشای تصاویر یک نقاشی با اصل آن تفاوت زیادی نداشته باشد. به هر حال زیبایی بصری از هر دو قابل ادراک است و این خود شاید کافی به نظر رسد. ولی مانند بازدید از یک اثر معماری یا یک بنای تاریخی - هر چند تجربه ای است از بسیاری جهات متفاوت و قابل بحث تر - روح حاکم بر یک اثر، به همراه شاید داستانی که همراه خود دارد و یا حتی حس برخورد از نوع نزدیک! تجربه ای قطعا متقاوت خواهد بود.
موزه هنرهای معاصر با داشتن گنجینه ای ارزشمند از آثار هنرمندان معاصر پس از مدت ها این بار بخشی از گنجینه خود را که در زمره جریان هنری اکسپرسیونیسم انتزاعی، تاشیسم، انتزاع پسانقاشانه و انتزاع تغزلی جای می گیرند، از آثار هنرمندانی چون رابرت مادرول، واسیلی کاندینسکی، جکسون پولاک و ویلهم دکونینگ و ... را به نمایش گذاشته است.
جان تراولتا بازیگر آمریکایی با داشتن مدرک رسمی خلبانی شخصی خانه اش در فلوریدا را به دو باند فرودگاهی که تا آستانه ورودی امتداد یافته اند مجهز کرده است. جایی که بوئینگ 707 خود را نیز در آن جا پارک کرده است.
دو تفاوت عمده میان معماری و سایر فرم های هنر وجود دارد، تداوم و برجستگی. هیچ کس نمی تواند شما را مجبور کند کتاب بدی را تا انتها بخوانید و حتی بدترین نمایشگاه ها هم روزی به پایان خواهند رسید. ولی مهم نیست که ساختمان واکی تاکی چند جایزۀ! "بدترین" معماری را برنده شود. شما هر روز که از کنارش می گذرید مجبور به تحملش هستید.
هزینه های استادیوم ملی توکیو طراحی شده توسط زاها حدید برای بازی های المپیک 2020 توکیو روند فزاینده ای را در پیش گرفته.