تحلیل آثار مشاهیر معماری | کلیسای رونشان | لوکوربوزیه | 6

جایگیری کلیسا حالتی مناسب و پرمعنا را برای روبروشدن با بنا درانتهای یک سفر زیارتی به وجود می آورد. لوکوربوزیه با توجه به حالت مایل سایت، محدوده های مجزایی را برای ورود و محل تجمع زائرین در فضای باز تعبیه نموده است. مسئله مهم، نحوه جایگیری و شکل گیری بنا برای برقراری ارتباط میان مسیر حرکت، بنا و حالت مایل سایت است.

نخستین مسئله، انطباق مسیر مایل و محور طولی کلیسا است. یک سطح مقعر قادر است توالی حرکت مورد نیاز برای قسمت انتهایی مسیر را تامین نماید. محور متقاطع بر اثر فرم درختان محصور کننده قسمت غربی تغییر جهت داده است. این تغییر جهت به طراحی مسیرحرکتی به سوی محور کلیسا کمک می کند. مسیر حرکت به کمک یک محور متقاطع به سوی محور اصلی کلیسا می رود. لوکوربوزیه قصد داشت تا با احداث یک شیب مصنوعی سطحی را برای تجمع زائرین در فضای باز فراهم سازد که به دلایلی موفق به انجام این کار نشد. حالت مقعر این سطح شیبدار نگاه را متوجه کلیسا می کرد. کلیساها همچون پریسکوپ هایی هستند که ارتباط میان کل بنا و افقهای دور را برقرار می سازد.

ادامه دارد ...