تحلیل آثار مشاهیر معماری | کلیسای رونشان | لوکوربوزیه | 8

فرم جهت دار:
نقطه عطف تقعر سقف در امتداد محور اصلی کلیسا واقع شده است و تقعر سقف حالت جهت دار بنا راتشدید می کند. لو کوربوزیه با کم کردن عرض ورودی وجلو کشیدن برج گوشه ی جنوب غربی، خوانایی ورودی را افزایش داده است. او محور اصلی را تقویت کرده است و یک فرم جهت دار، همراه با یک سقف جهت دار به سمت جنوب را به وجود آورده است.

نمای جنوبی:
خط دید بر روی سطح مایل سقف می لغزد و از روی سطح شیبدار دیوار بازتاب می نماید و بدینوسیله استحکام و قدرت دیوار جنوبی را افزایش می دهد. فرم دیوار جنوبی و پنجره های آن به صورت نا آگاهانه قدرت این حصار را کاهش می دهد، ضمن اینکه ارتباط میان درون و برون را برقرار می سازد.
دیوار جنوبی هم چون یک غشای نازک و شفاف به نظر می رسد و حس برخورد با یک حصار را به حداقل می رساند. حالت شیبدار دیوار جنوبی، آنرا به صورت یک حصار قابل نفوذ معرفی می کند. در نمای خارجی، بازشو ی کوچک پنجره ها، مقیاس بصری و حالت توپر سطوح شیبدار را افزایش می دهد. نمای جنوبی منبع اصلی نور فضای داخلی کلیسا محسوب می شود و به کمک این واسطه، فضای داخلی کلیسا درک می گردد. دیوار جنوبی دارای یک اسکلت ساختاری مثلثی شکل است. این قاب بتنی بصورت یک شبکه عمود بر هم طراحی شده است و دارای نقاط اتصالی با سقف بتنی است. قطعه مکعب بتنی و پیش آمدگی قاب فضایی معرف ورودی از سطح نما، باعث درک بهتر مکان ورودی می گردد. فرم های افقی و عمودی در قسمت ورودی کلیسا با یکدیگر تلاقی می کنند. فرم منحنی چشم سقف را به پایین و به سمت ورودی هدایت می کند، جدایی قطعات نما در این نقطه، یک کشش پویا را بوجود می آورد.

ادامه دارد ...