مفاهیم روانشناسی محیط: قرارگاه رفتاری

قرارگاه رفتاری

قرارگاه رفتاری به معنای الگوی رفتاری پایدار در مکان، حاصل تعامل محیط و انسان در دوره زمانی متناوب میباشد. انسان موجودی جدا از پیرامون خود نیست و در هر لحظه با آن ارتباط دارد. از این رو در هرلحظه از محیط تاثیر میپذیرد و به صورت متقابل بر آن تاثیر میگذارد. در این میان ویژگی های محیط بر الگوهای رفتاری تاثیر بسزایی دارد.

عنصری تحلیل کننده برای تشریح کارکردهای « مکان- رفتار » قرارگاه رفتاری و یا یک اصلی فضاها به کار گرفته میشود. قرارگاه رفتاری مفهومی است که برای اولین بار به وسیله برای تجزیه و « روانشناسی رشد » راجر بارکر و همکارانش ( 1960 ) در راستای پژوهش در تحلیل محیط اجتماعی و روانشناختی کالبدی کودکان ابداع گردید . رفتار افراد در قرارگاه رفتاری علاوه بر ویژگیهای فردی، تابعی از ابعاد فیزیکی محیطی و رفتار جمعی است . یک قرارگاه رفتاری یک واحد کوچک اجتماعی است که از تلفیق پایدار یک فعالیت و یک مکان بگونه ای حاصل میآید تا در فرایندی منظم بتواند عملکردهای ضروری آن محیط رفتاری را برآورده سازد.*

* فصلنامه مطالعات برنامه ریزی شهری